یک مجله آمریکایی با اشاره به جریان داشتن یک جنگ خنک به جای جنگ سرد در جهان امروز، به تشریح تفاوت میان این دو نوع جنگ پرداخته است.
مجله آمریکایی «فارین پالسی» در قالب گزارشی به موضوع افزایش حملات سایبری و «جنگ خنک» (Cool War) به عنوان جایگزینی برای «جنگ سرد» (Cold War) پرداخته و نوشته است که جنگ خنک که در شرایط فعلی در بحبوحه آن به سر می بریم، در این ویژگی که شامل درگیری های پرحرارت در میدان زمینی نمی شود، با جنگ سرد مشترک است ولی جنگ سرد و خنک دارای ماهیتی متفاوت هستند.
بر اساس این گزارش، جنگ خنک به دو دلیل به این نام خوانده می شود: اولین دلیل این است که این نوع جنگ کمی گرمتر (پر حرارتتر) از جنگ سرد است و دلیل آن نیز این طور به نظر می رسد که شامل اقدامات تقریبا مداوم تهاجمی است که با وجود اینکه فاقد یک جنگ واقعی است، اما مرتبا درصدد آسیب وارد کردن و یا تضعیف رقبا و یا باز کردن مسیر خود از طریق نقض حاکمیت و نفوذ در سیستم های دفاعی (دشمن) است.
دلیل دوم این است که جنگ خنک شامل جدیدترین فناوریهای پیشرویی است که در حال تغییر الگوی درگیری و رساندن این الگو به درجهای بیشتر از الگوهایی است که در جنگ سرد به کار گرفته میشوند.
جنگ خنک تا حد زیادی نه تنها به دلیل عوامل شرکت کننده در آن و ماهیت درگیری متفاوت محسوب می شود بلکه دلیل دیگر این تفاوت این است که این نوع جنگ به صورت نامحدود و حتی دائما و بدون ایجاد یک جنگ واقعی اجرایی میشود.
جدیدترین نشانه مبنی بر جاری بودن یک جنک خنک، گزارش منتشر شده اخیر در روزنامه «نیویورک تایمز» است که روی افشاگری های یک شرکت امنیت سایبری آمریکایی به نام «Mandiant» در ارتباط با یگان ۶۱۳۹۸ ارتش آزادی بخش خلق چین متمرکز شده است.
یگان ۶۱۳۹۶ ارتش خلق چین یک واحد عملیاتی مستقر در شانگهای است که نیویورک تایمز اینطور ادعا شده است که این یگان درصد قریب به اتفاق حملات سایبری اخیر صورت گرفته به شرکت ها و سازمان های دولتی آمریکا را انجام داده است.
فارین پالسی در ادامه گزارش خود آورده است که چین از طریق این حملات سایبری به اطلاعات با ارزش فکری آمریکا و چگونگی عملکرد اقتصاد این کشور دسترسی پیدا می کند و این قابلیت رو افزون را به دست می آورد تا عملکرد شرکت ها که عناصر مهم زیرساخت های حیاتی و منابع مهم قدرت و امنیت آمریکا محسوب می شوند را مختل کند.
* آمریکا در حال حمله سایبری جهانی است اما این حمله به خود را محکوم میکند
نویسنده این گزارش نوشته است: ما در حالی صراحتا چنین حملاتی را محکوم می کنیم که انتقادات خود را در این زمینه تعدیل کرده ایم زیرا خود ما می دانیم که ما نیز در حال انجام همین حملات در سراسر جهان هستیم.
فارین پالسی در ادامه آورده است که یکی از مشهورترین نمونه های حملات سایبری، ویروس «استاکس نت» علیه برنامه هسته ای ایران است که توسط واشنگتن و متحدان آمریکا طراحی شد و هدف از آن ایجاد اختلال در مسیر پیشرفت هسته ای ایران از طریق جریان الکترون ها و نه توسط کماندوها و یا بمب افکنها بود.
این گزارش در ادامه اشاره به حملات سایبری تحت حمایت آمریکا و متحدانش علیه تاسیسات هسته ای ایران نوشته است که همزمان که آمریکا این کار را می کند، آنها (ایرانیها) نیز درصدد راه هایی خواهند بود تا همین کار را با آمریکا بکنند.
بر اساس این گزارش، وقتی که شما یک بمب را در یک کشور می اندازید، این بمب نه تنها هدفش را نابود می کند بلکه خودش نیز تجزیه می شود. اما وقتی شما یک کرم رایانه ای را به جان یک مرکز می اندازید، این ویروس و یا عناصر آن دست نخورده باقی می مانند و قابل شناسایی هستند و بنابراین قربانی این ویروس می تواند مجددا از آن (علیه دشمنش) استفاده کند.
به عبارت دیگر، درحالیکه جنگ سایبری احتمالا از جنگ های رو در رو جلوگیری می کند اما تا به امروز تقریبا درگیری های مداومی ایجاد کرده است.
*حملات سایبری روز به روز کارآمدتر و مقاومت در برابر آنها دشوارتر میشود
فارین پالسی مینویسد: این مطلب نیز باید ذکر شود که در جهانی با حجم وسیعی از اطلاعات، تجاوزهای سایبری به طور روز افزون موثرتر و دفاع در برابر آنها دشوارتر می شود.
جنگ خنک صرفا به احتمال وقوع یک جنگ دائمی از طریق حملات سایبری محدود نمی شود و شامل بحث های جاری درباره به کارگیری تجهیزات بدون سرنشین جاسوسی و تخریبی مانند پهپادها نیز می شود.
تمام این فناوری های جدید شرایط را برای توانمندی در حیطه فناوری جهت حمله و غلبه بر دشمنان بدون به مخاطره انداختن جان انسان ها و یا ارتش، آسان تر می کنند.
هدف از جنگ سرد کسب امتیاز در جنگ پر حرارت بعدی و یا احتمالا ممانعت از یک جنگ گرم بوده است اما هدف از جنگ خنک توانمندی برای حمله مداوم بدون نیاز به آغاز یک جنگ واقعی و در عین حال کاستن از مطلوبیت جنگ های گرم و حتی غیر ضروری کردن آنها است.
این نشریه آمریکایی در ادامه نوشته است که: این امر بدین معنا نیست که بگوییم هیچ جنگ گرمی وجود نخواهد داشت بلکه نشان می دهد که در جهانی از جنگ خنک، وقوع جنگ های گرم کمتر خواهند بود.
فناوری های جدید این امکان را فراهم می کند که به جای کشتن دشمنان، احتمال دادن یک تب تهوع آور، کم کردن قابلیت و گیج کردن دشمن و یا محروم کردنشان از دارایی های کلیدی در مواقع ضروری به وجود بیاید. این فناوری ها همچنین به کشورهای پیشرفته در مقایسه با کشورهایی که منابع مشابه ندارند، برتری عظیمی میبخشد.