پوریا بیگی
نداره نامه ی تلخت
دوباره اسم و امضایی
داری از من جدا می شی
حقیقت داره تنهایی
به هر ساز تو رقصیدم
نپرسیدم چرا سردی
منی که خوب فهمیدم
نمی خوای دیگه برگردی
هنوزم توی قلب من
مث اون روزا محبوبی
نمی دونی که تا رفتی
به پا کردم چه آشوبی
کجای قصه ای حالا
که شکل آرزوهامی
نمی شناسی صدامو چون
گرفته لحن ناکامی
به احساس تو مشکوکم
به این روزای بی خورشید
دارم از یاد تو میرم
تو چشمات اینو میشه دید
پرم از فکرای منفی
نگو بی وقفه بد بینم
حقیقت داره تنهایی
نگو که خواب می بینم
دست غرور خود به کمر تا نهاده ام
در شعله های آتشتان پا نهاد ه ام
تصویر من تلاطم تا بی نهایت است
آیینه در مقابل دریا نهاده ام
در پیش پای وسعت آواز معجزه
چاهی به عمق لکنت موسا نهاده ام
حیران شدم ز تقلای دشمنان
این راه رفته را به شما وا نهاده ام
با این همه ز دیده ی حسرت چکیده ام
اشک یتیم را به تماشا نهاده ام
دیگر "وصال" خاطره هم رفته از سرم
راهی به سوی غربت فردا نهاده ام
یک منظره کشیـده ام - امّا چــه فایده؟
وقتی که نیستی تو در اینجا چه فایده؟
دریا به رنگ آبی ِ روشن، پر از سکوت
وقتی که نیست ماهیِ دریا، چه فایده؟
بــی تــو به درد می خورد آیا تمامِ من؟
این شاعر همیشه ی تنها؟ چه فایده!
گفتـی: بخند ، مرد کـــه گریــــه نمی کند
خندیده ام به ریشِ خودم، ها... چه فایده؟
در یک اتاق خیس سه در سه بدون تو
با خاطرات یـــخ زده ی ما، چه فایده...
این منظره بدون تـــو زیبا نمی شود
از من نگیر بودن خود را... چه فایده-
باید کـــه تا نبودن تــــو عادتـــم شود
این سرنوشت من شده... فردا، چه فایده
روی دلــم کـــه پا بِگُذاری شکسته ام
این شد جواب عشق من آیا؟ چه فایده
از : امید صباغ نو
تعداد صفحات : 435
بدون دانش برنامه نویسی نرم افزار اندروید بسازیدapk
فروش تکی لوازم جانبی موبایل به قیمت عمده
اطلاعیه شماره5مسابقه مدافعان حریم ولایت:
بسته جنگ نرم نیوز شماره دوم
پیشرفت علمی درونزا زمینه ساز اعتبار و ابهت ملت/ نباید بگذارید حرکت پرشتاب علمی کشور از دور بیفتد