هرچند پیش روی تـــو غرق خجالتند
چشمان این غریبه فقط با تو راحتند
بانــو...به بی قراری شاعـــر ببخش اگــر
این شعرها به حضرت چشمت جسارتند
آغوشت آشیانه ی گرم کبوتران
لبخندهات ... حس نجیب زیارتند
دور از نگاه سرد جهان...دست های من
با بافه های موی تـــو سرگـــرم خلوتند
دنیا سکوت های مرا ساده فکر کرد
از حرف دل پرند ... اگر بی شکایتند
بی خواب کوچه گردی و بدخوابی ام نباش
دلشـوره های هرشبم از روی عادتند
هی کوچه...کوچه...کوچه...به پایان نمی رسم
شب هــای سرد و ابری من بی نهایتند...!
اصغر معاذی
سعید سلیمانپور
در دلم نیست از این پس هوس صهبایی
ساقیا بهر من آور سبد کالایی!
اولویت به خدا با من شیدا باشد
«در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی»
کیست مفلس‌تر از این شاعر مسکین که منم؟
«خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی»
بی تعلل سبدم را بده و شادم کن
به‌خدا گر ندهی کِش بروم از جایی!
داخل خمره، برنج‌ام ده و در جام، پنیر!
روغنم را پس ازآن، در قدحی- مینایی!
ای به قربان تو و مرحمت والایت
کس ندیده‌ست چنین مرحمت والایی
گیرم اندر صف کالا و هجوم مردم
بشکند از منِ محنت‌زده، دستی- پایی!
دست و پایم به فدای سبد کالایت
سر من هم شکند، نیست مرا پروایی
دست و پا و سر من گر برود باکی نیست
باز صد شکر که باقیست دگر اعضایی!
توی صف یکسره هل دادم و هل دادندم
نیست این جز کنش و واکنش زیبایی!
یک نفر از تهِ صف تا سرِ صف برد هجوم
مات ماندم که عجب حملۀ برق آسایی!
دیگری گفت:کجا؟گفت:شما را سنه‌نه!
ناگهان گشت به‌پا داخل صف، دعوایی
از سر و کلّۀ هم خلق چو بالا رفتند
پیری افتاد به زیر قدمِ بُرنایی!
آن کرامت که از آن دم زده‌ای جز این نیست
نیست در لطف تو یک ذرّه اگر-امّایی!
نازم این لطفِ کریمانه و شاهانۀ تو
کان بیرزد به چنین محنت جان‌فرسایی!
شکر گویم که خدا کرد دعایم را گوش
چون طلب کردم از او دولت روشن‌رایی!
«این حدیثم چه خوش آمد که سحرگه می‌گفت»
بر در میکده با هلهله یک بابایی(!):
عقل و تدبیر گر این است که ساقی دارد
«وای اگر از پس امروز بوَد فردایی»!
بس کن ای شاعر ناپخته که شعرت همه بود
شوخی بی‌مزه‌ای ،صحبت بی‌معنایی!
دل تهرانــی ات شايد نمی بيند اراکی را
که می ريزد کماکان روی دستش آب پاکی را
چه گيسو های " خودمختار " درهم برهمی داری
کـــه بر هم می زند نظــــم خيابان های خاکی را
تو در جريان نبـــودی سال ها جريان مشکوکی
که در طول ِ تنت می گفت عرض ِ سينه چاکی را
"اولوالعزم " خيابان های عالم می شوی روزی
مده فتوا " پيمبر زاده " ! قتل ِ کرم ِ خاکی را
مگرگيسوی " هردم بيل ِ" خود ْرنگت " نمی داند
کـه می پيچد سر طومار مجنون های شاکی را ؟
به سمت ِ پايتخت ِ عشوه ها آهوی تهرانی
کماکان می برد با غمزه مجنون ِ اراکی را ....
پیام سیستانی
تعداد صفحات : 435
بدون دانش برنامه نویسی نرم افزار اندروید بسازیدapk
فروش تکی لوازم جانبی موبایل به قیمت عمده
اطلاعیه شماره5مسابقه مدافعان حریم ولایت:
بسته جنگ نرم نیوز شماره دوم